Bazı sıkıntılardan dolayı genel anestezi almak zorundaydı. İkimiz için de zor bir süreç oldu. Anestezi alacak olması çok geriyordu beni. Aşılardan ilaçlardan kaçarken böyle bir durumun içinde olmak zorladı. Ama elimden gelen birşey yoktu. Rabbim böyle olmasını istedi. O istedimi olur!
Ameliyathaneye alınana kadar beraberdik. Kucağımda gezdirdim, öptüm, neler olacağını anlattım. Zamanı geldiğinde koydular yatağa aldılar götürdüler yanımdan. Ondan sonra ne yaşadı ne hissetti ağladımı bilmiyorum. Umarım çok ağlamamıştır.
1 saat sonra hemşire çağırdı Musabın annesi gelsin diye. Koşarak değil uçarak gittim. Ameliyathanenin kapısına geldiğimde duydum çığlıklarını. İçeriye girdiğimde o boş bakışlarını ve deli gibi çığlık atarak ağlamasını unutamıyorum hala gözümü kapattığımda o görüntü gözümün önünde. Kucağıma aldıktan sonra ara ara sakinleşmesiyle beraber ağlaması devam etti. Odaya gelip, üstünü giydirdikten sonra yatağa koymamla yanaklarıma yapışıp uyudu.
Uyuması çok iyi olmuştu. Gece 12 den beri aç ve susuzdu ameliyata 11 de girdi, emmek istiyordu ve iki saat geçmeden hiç birşey veremiyorduk. Çok şükür iki saat uyudu. Kalktığında daha iyiydi. Hemen su içip birşeyler yedi. Doktor kontrolünü yaptı ve hastaneden ayrıldık.
Süreç beklediğimden çok daha kolay geçti çok şükür. Evdeki durumu da iyiydi ağlamıyordu. Her uyuyup uyandığında daha iyi oluyordu.
Aylardır gözümde büyüttüğüm olay gelip geçmişti. Rabbim yardımcımızdı sorunsuz oldu herşey. İnşallah hayatında aldığı ilk ve son anestezi olur bu.
Sağlık ve şifa Rabbimden..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder