ocak'21

 Nasuh emeklemeye başladı

Sakarya Alternatif Eğitim Derneği kuruldu

Waldorf eğitimine başladık

Belimde ve boynumda fıtık tespit edildi

Yılın ilk karı yağdı

Hafsa piyano derslerine başladı

2020..

Bir yıl daha geçti gitti ömrümüzden. Ailemize Nasuh katıldı..

Ocak 2020 idi Hafsa kreşe alışmaya başladığında

Şubat 2020 idi Asaf üçüncü havalesini geçirdiğinde

Mart 2020 idi pandemi patlak verip Hayy Çocuk'u kapattığımızda 

Nisan 2020 idi Nasuh doğduğunda, Musab başını yardığında ve ben 32 yaşında olduğumda 

Mayıs 2020 idi ilk defa 30 ramazan evde iftar yaptığımızda ve bayramı evde geçirdiğimizde

Haziran 2020 idi Nasuh sünnet olduğunda ve Kerem 33. yaşını kutladığında

Temmuz 2020 idi Hafsa 5 yaşında olduğunda

Ağustos 2020 idi 4 çocukla ilk tatilimize gittiğimizde ve köydeki evin inşaatı başladığında

Eylül 2020 idi evliliğimizin 9. senesini doldurduğumuzda ve bu yaz ilk defa denize girdiğimizde

Ekim 2020 idi ayın büyük bir kısmını ormanda geçirdiğimizde 

Kasım 2020 idi Musab 4 yaşında olduğunda

Aralık 2020 idi Asaf 3 yaşında olduğunda..

18.12.2020

Oğul doğum günün kutlu olsun..

Rabbim hayırlı bir ömür nasip etsin sana..

Ümmete hayırlı bir insan, babanla bana hayırlı bir evlat, kardeşlerine hayırlı bir kardeş, eşine hayırlı bir koca, evlatlarına da hayırlı bir baba olasın inşallah.. 

nasuhun dişleri

 Çocukların arasında en erken diş çıkartan Nasuh oldu. 4,5 aylıkken birer hafta arayla çıkarttı alt iki dişini, diğerleri 8 ay civarında çıkartmıştı hep. Daha sonra üstler gelir diye beklerken 2 ay sonra alttan bir tane daha patladı. Şimdi 8 ayını doldururken üstten iki diş daha patladı. 

Sanki diğerlerine göre biraz daha sancılı geçiyor Nasuh'un diş çıkartma durumları. Uyku durumları da diğerlerine göre sancılı zaten.. Çok sık uyanıyor geceleri. Hep dişten :). Bir sebebe bağlanmak istiyor insan öyle olunca daha kolay geçiyor süreç. Sebep ortadan kalkınca her şey düzelecekmiş gibi. Devam ettiğinde yeni bir sebep buluveriyorum kendimce. Ama artık çok iyi bildiğim bir şey var hepsi geçecek. Öyle ya da böyle geçecek.. 

pandemi

Tarihe tanıklık ediyoruz. Ömrümde bir daha böyle bir olaya denk gelebilir miyim bilmiyorum inşallah da gelmem. Çocuklar küçük ilerde hatırlayacaklarını sanmıyorum ama biz o kadar çok konuşacağız ki unutmayacaklar da. Belki ucundan kıyısında Hafsa hatırlar. 

Tüm Dünya covid-19 korona virüsü ile mücadele ediyor. Bizim ülkemizde Mart 2020 tarihinde ilk vakalar tespit edildi. Hemen arkasından okullar kapatıldı sonra restoranlar, avmler derken hafta sonları sokağa çıkma yasakları başladı. Salgının hızını yavaşlatmak için evde kal çağrıları yapıldı. Mecburi haller dışında dışarı çıkmadık. Kimse kimseyle görüşmez oldu. Tam bu sürecin ortasında Nasuh doğdu. Sadece ablam gelebildi görmeye. Zaten bir tek onlarla görüşüyorduk. Annem 17 günlükken uzaktan görebildi. Hayat yavaşladıkça yavaşladı. 65 yaş üstü ve 20 yaş altına sokağa çıkma yasağı geldi. Önceden 2 gün evde kalmak zor gelirken çocuklarla günlerce evde kalmak zorunda kaldık. Her şeye alışıldığı gibi buna da alıştık. Ramazan ayı geldi. Hayatımda ilk defa bir ramazanı hiç bir yere iftara gitmeden ve hiç misafir ağırlamadan evde geçirdim. Sonra bayramda da yasak geldi. Evde güzel güzel giyinip görüntülü aramalarla bayramlaştık herkesle. Hiç bir zaman unutulmayacak günler yaşadık uzun lafın kısası.. 

Haziran gibi salgın yavaşladı. Yasaklar sırasıyla kalktı. Maske takmak zorunlu hale geldi. Sokaklar bilim kurgu filmlerinden fırlamışçasına maskeli insanlarla doldu. İnsanlar gevşedi falan derken eylül ekim gibi bahsettikleri 2. dalga geldi. Tekrar yasaklar, tekrar kapatılan mekanlar ve hafta sonları sokağa çıkma kısıtlamaları.. Şuan 65 yaş üstü saat 10-13 arası, 20 yaş altı da 13-16 arası sokağa çıkabiliyor. Hafta sonları yasak, hafta içi de 21 den sonrası yasak. Ev gezmelerini de yapmayın diyorlar. Havalar güzelken parklarda buluşuyorduk ama soğukların gelmesiyle artık onlar da olamayacak. Evimize kapandık yine. Çok şükür çocuklar büyüdü de birbirlerine yetiyorlar.. 

Virüs gerçekten var mı, salgın oldu mu bilemem. Birileri dünya düzenini değiştirmek mi istiyor bilemem. Bu zamanda her şey mümkün. Ama bildiğim tek şey var biz bu günleri yaşadık ve yaşamaya devam ediyoruz.. 

Kasım 2017 de yazmışım en son.. Asafa hamileliğimin son ayı. Çok sular aktı o köprünün altından. Asaf doğdu üstüne bir de Nasuh oldu. 4 çocuklu bir anayım şuan. 10 yıl önce bugünlerimi anlatsalar kahkalarla gülerdim herhalde. İnsan hiç ummadığı bir hayatı da yaşayabiliyormuş. Elhamdülillah şikayetçi değilim. Sadece beklenmedik bir şeydi benim için. Yorucu ama çok keyifli.. 

Hafsa 5.5 , Musab 4 , Asaf 3 yaşında Nasuh da 8 aylık şuan.. 

Yeniden yazmaya başlamak istedim çünkü çocuklarıma hatıra olabilecek bir şeyler bırakmak istiyorum.. Pınar'ın blogu http://sormabulmadunyasi.blogspot.com/  hala ara ara girip okuduğum bir yer.  Çocukları için yazdıklarına benim bile içim gidiyor. Onlar için ne güzel hatıra diyorum. Sonra aklıma çoktandır unuttuğum burası geldi aynı şeyi ben de yapmak istediğimi fark ettim. Elim gittiğince, içimden geldiğince, dilim döndüğünce yazmak istiyorum, Okuduklarımı, yaşadıklarımı, gördüklerimi.. 

Tekrardan Bismillah..

Çok defa oldu biliyorum ama

Bu defa içten

Bu defa dönmemek üzere

Bu defa Rabbimin izniyle tevbe.. 

Bu zamanlardaki merkür venüs mars dizilimi bana iyi geldiyse demekki motivasyonum baya yüksek. Eskisi kadar yorgun ve uykusuz değilim. E tabi bu da psikolojimi olumlu etkiliyor. 

Sadeleşme ve yavaşlama çalışmaları yapıyorum kendi çapımda. Çocuklara karşı daha sakinim, daha anlayışlıyım. Zaten 9 aylık bebenin bile kendi isteklerini yaptırmaya çalıştığını gördükten sonra anlayışlı olmayıp da ne yapacağım. Kiminle niye inatlaşayım. İşin içine duygularımı katmadan makul olan tüm isteklerini gerçekleştirmeye çalışıyorum. Farkettimki çoğu annedeki sert çıkış çocuğun isteğinin uygunsuzluğu değil o an canının onu yapmak istememesi. Ben de ilk onu sorguluyorum. Tabi herzaman bu böyle işlemiyor ama genel olarak yapmaya çalışıyorum. 

Bayram sonrası kemikleri kaynattım sularımı hazırladım. Kış için yapmak istediğim bir kaç şey var. Domates ve biber doğrayıp koymak istiyorum buzluğa, yemeklerde büyük kolaylık oluyor. Elma sirkesi yapmak istiyorum bolca. Salatalık turşusu kuracağım inşallah. Kokulu üzümler olunca da şekersiz olarak onları kaynatmak istiyorum çocuklar için. Çok fazla değil isteklerim başka bir işim de yok yaptığım inşallah hepsini yapabilirim. 

Okulu donduracağım bu sene. Bir ara bu dönem gitsem mi acaba diye düşünür gibi oldum ama hemen vazgeçtim. Bölüme başladığım zaman hamile bile değildim çok farklı hayallerim vardı. Şimdi üç çocuğum olacak hayata bambaşka bakıyorum, bambaşka hayallerim var. Ne olacak benim bu daldan dala sevdalarım bilemiyorum. 

Havalarda çok sıcak değil artık tam çocul çocuk yürümelik. İstediğim bebek arabasını da aldığıma göre artık yalnız dışarı çıkabiliriz. Bugün akşamüstü bir deneme yapacağım. 

Eylül ayını seviyorum. Hoş gelmiş sefa getirmiş.. 

ağustos'17

Musab sünnet oldu.  

Musabın dişi çıktı. 

Çocuklar hastalandı. Hafsa baya ateşler içinde yandı. 

Musabı sinekler yedi. 

Ablam 38 yaşını doldurdu. 

Kuzenim sözlendi. 

Ablamın kayınvalideleri hacca gitti. 

Hafsa ilk defa gece teyzesinde kaldı. 

Ben 65 kilo oldum.

Hacamat yaptırdım. 

Joovy bebek arabasını aldık. 

sünnet..

Musab 24 ağustos günü sünnet oldu. 

Bazı sıkıntılardan dolayı genel anestezi almak zorundaydı. İkimiz için de zor bir süreç oldu. Anestezi alacak olması çok geriyordu beni. Aşılardan ilaçlardan kaçarken böyle bir durumun içinde olmak zorladı. Ama elimden gelen birşey yoktu. Rabbim böyle olmasını istedi. O istedimi olur! 

Ameliyathaneye alınana kadar beraberdik. Kucağımda gezdirdim, öptüm, neler olacağını anlattım. Zamanı geldiğinde koydular yatağa aldılar götürdüler yanımdan. Ondan sonra ne yaşadı ne hissetti ağladımı bilmiyorum. Umarım çok ağlamamıştır. 

1 saat sonra hemşire çağırdı Musabın annesi gelsin diye. Koşarak değil uçarak gittim. Ameliyathanenin kapısına geldiğimde duydum çığlıklarını. İçeriye girdiğimde o boş bakışlarını ve deli gibi çığlık atarak ağlamasını unutamıyorum hala gözümü kapattığımda o görüntü gözümün önünde. Kucağıma aldıktan sonra ara ara sakinleşmesiyle beraber ağlaması devam etti. Odaya gelip, üstünü giydirdikten sonra yatağa koymamla yanaklarıma yapışıp uyudu. 

Uyuması çok iyi olmuştu. Gece 12 den beri aç ve susuzdu ameliyata 11 de girdi, emmek istiyordu ve iki saat geçmeden hiç birşey veremiyorduk. Çok şükür iki saat uyudu. Kalktığında daha iyiydi. Hemen su içip birşeyler yedi. Doktor kontrolünü yaptı ve hastaneden ayrıldık. 

Süreç beklediğimden çok daha kolay geçti çok şükür. Evdeki durumu da iyiydi ağlamıyordu. Her uyuyup uyandığında daha iyi oluyordu. 

Aylardır gözümde büyüttüğüm olay gelip geçmişti. Rabbim yardımcımızdı sorunsuz oldu herşey. İnşallah hayatında aldığı ilk ve son anestezi olur bu. 

Sağlık ve şifa Rabbimden..