31 Aralık 2020 Perşembe

2020..

Bir yıl daha geçti gitti ömrümüzden. Ailemize Nasuh katıldı..

Ocak 2020 idi Hafsa kreşe alışmaya başladığında

Şubat 2020 idi Asaf üçüncü havalesini geçirdiğinde

Mart 2020 idi pandemi patlak verip Hayy Çocuk'u kapattığımızda 

Nisan 2020 idi Nasuh doğduğunda, Musab başını yardığında ve ben 32 yaşında olduğumda 

Mayıs 2020 idi ilk defa 30 ramazan evde iftar yaptığımızda ve bayramı evde geçirdiğimizde

Haziran 2020 idi Nasuh sünnet olduğunda ve Kerem 33. yaşını kutladığında

Temmuz 2020 idi Hafsa 5 yaşında olduğunda

Ağustos 2020 idi 4 çocukla ilk tatilimize gittiğimizde ve köydeki evin inşaatı başladığında

Eylül 2020 idi evliliğimizin 9. senesini doldurduğumuzda ve bu yaz ilk defa denize girdiğimizde

Ekim 2020 idi ayın büyük bir kısmını ormanda geçirdiğimizde 

Kasım 2020 idi Musab 4 yaşında olduğunda

Aralık 2020 idi Asaf 3 yaşında olduğunda..


18 Aralık 2020 Cuma

18.12.2020

Oğul doğum günün kutlu olsun..
Rabbim hayırlı bir ömür nasip etsin sana..
Ümmete hayırlı bir insan, babanla bana hayırlı bir evlat, kardeşlerine hayırlı bir kardeş, eşine hayırlı bir koca, evlatlarına da hayırlı bir baba olasın inşallah.. 

17 Aralık 2020 Perşembe

nasuhun dişleri

 Çocukların arasında en erken diş çıkartan Nasuh oldu. 4,5 aylıkken birer hafta arayla çıkarttı alt iki dişini, diğerleri 8 ay civarında çıkartmıştı hep. Daha sonra üstler gelir diye beklerken 2 ay sonra alttan bir tane daha patladı. Şimdi 8 ayını doldururken üstten iki diş daha patladı. 

Sanki diğerlerine göre biraz daha sancılı geçiyor Nasuh'un diş çıkartma durumları. Uyku durumları da diğerlerine göre sancılı zaten.. Çok sık uyanıyor geceleri. Hep dişten :). Bir sebebe bağlanmak istiyor insan öyle olunca daha kolay geçiyor süreç. Sebep ortadan kalkınca her şey düzelecekmiş gibi. Devam ettiğinde yeni bir sebep buluveriyorum kendimce. Ama artık çok iyi bildiğim bir şey var hepsi geçecek. Öyle ya da böyle geçecek.. 

15 Aralık 2020 Salı

pandemi

Tarihe tanıklık ediyoruz. Ömrümde bir daha böyle bir olaya denk gelebilir miyim bilmiyorum inşallah da gelmem. Çocuklar küçük ilerde hatırlayacaklarını sanmıyorum ama biz o kadar çok konuşacağız ki unutmayacaklar da. Belki ucundan kıyısında Hafsa hatırlar. 
Tüm Dünya covid-19 korona virüsü ile mücadele ediyor. Bizim ülkemizde Mart 2020 tarihinde ilk vakalar tespit edildi. Hemen arkasından okullar kapatıldı sonra restoranlar, avmler derken hafta sonları sokağa çıkma yasakları başladı. Salgının hızını yavaşlatmak için evde kal çağrıları yapıldı. Mecburi haller dışında dışarı çıkmadık. Kimse kimseyle görüşmez oldu. Tam bu sürecin ortasında Nasuh doğdu. Sadece ablam gelebildi görmeye. Zaten bir tek onlarla görüşüyorduk. Annem 17 günlükken uzaktan görebildi. Hayat yavaşladıkça yavaşladı. 65 yaş üstü ve 20 yaş altına sokağa çıkma yasağı geldi. Önceden 2 gün evde kalmak zor gelirken çocuklarla günlerce evde kalmak zorunda kaldık. Her şeye alışıldığı gibi buna da alıştık. Ramazan ayı geldi. Hayatımda ilk defa bir ramazanı hiç bir yere iftara gitmeden ve hiç misafir ağırlamadan evde geçirdim. Sonra bayramda da yasak geldi. Evde güzel güzel giyinip görüntülü aramalarla bayramlaştık herkesle. Hiç bir zaman unutulmayacak günler yaşadık uzun lafın kısası.. 
Haziran gibi salgın yavaşladı. Yasaklar sırasıyla kalktı. Maske takmak zorunlu hale geldi. Sokaklar bilim kurgu filmlerinden fırlamışçasına maskeli insanlarla doldu. İnsanlar gevşedi falan derken eylül ekim gibi bahsettikleri 2. dalga geldi. Tekrar yasaklar, tekrar kapatılan mekanlar ve hafta sonları sokağa çıkma kısıtlamaları.. Şuan 65 yaş üstü saat 10-13 arası, 20 yaş altı da 13-16 arası sokağa çıkabiliyor. Hafta sonları yasak, hafta içi de 21 den sonrası yasak. Ev gezmelerini de yapmayın diyorlar. Havalar güzelken parklarda buluşuyorduk ama soğukların gelmesiyle artık onlar da olamayacak. Evimize kapandık yine. Çok şükür çocuklar büyüdü de birbirlerine yetiyorlar.. 
Virüs gerçekten var mı, salgın oldu mu bilemem. Birileri dünya düzenini değiştirmek mi istiyor bilemem. Bu zamanda her şey mümkün. Ama bildiğim tek şey var biz bu günleri yaşadık ve yaşamaya devam ediyoruz.. 

14 Aralık 2020 Pazartesi

Kasım 2017 de yazmışım en son.. Asafa hamileliğimin son ayı. Çok sular aktı o köprünün altından. Asaf doğdu üstüne bir de Nasuh oldu. 4 çocuklu bir anayım şuan. 10 yıl önce bugünlerimi anlatsalar kahkalarla gülerdim herhalde. İnsan hiç ummadığı bir hayatı da yaşayabiliyormuş. Elhamdülillah şikayetçi değilim. Sadece beklenmedik bir şeydi benim için. Yorucu ama çok keyifli.. 

Hafsa 5.5 , Musab 4 , Asaf 3 yaşında Nasuh da 8 aylık şuan.. 

Yeniden yazmaya başlamak istedim çünkü çocuklarıma hatıra olabilecek bir şeyler bırakmak istiyorum.. Pınar'ın blogu http://sormabulmadunyasi.blogspot.com/  hala ara ara girip okuduğum bir yer.  Çocukları için yazdıklarına benim bile içim gidiyor. Onlar için ne güzel hatıra diyorum. Sonra aklıma çoktandır unuttuğum burası geldi aynı şeyi ben de yapmak istediğimi fark ettim. Elim gittiğince, içimden geldiğince, dilim döndüğünce yazmak istiyorum, Okuduklarımı, yaşadıklarımı, gördüklerimi.. 

Tekrardan Bismillah..